Terapia manualna to szczególny rodzaj fizjoterapii. Jej historia sięga już czasów starożytnych, a różne jej elementy znane są w wielu kulturach. Ponoć stosował ją sam Hipokrates. Gwałtowny rozwój tej metody miał miejsce w drugiej połowie dwudziestego wieku. Obecnie jest to rodzaj terapii, który cieszy się uznaniem medycyny akademickiej.

Terapia manualna stanowi wsparcie i pomoc przy dolegliwościach ze strony kręgosłupa i stawów. Ten rodzaj fizjoterapii to przede wszystkim proces na tkankach miękkich (nerwach, naczyniach, tkance mięśniowej, powięzi). Głównym celem jest rozluźnienie tkanki miękkiej będącej w spazmie. Terapeuta łączy elementy masażu z technikami ucisków i uchwytów. Podczas zabiegu stosuje się stretching, mobilizację i manipulację. Dzięki tym działaniom stawom pacjenta przywracana jest ruchomość a dolegliwości bólowe zanikają.

Terapia manualna ma bardzo szeroki zasięg. Jest wykorzystywana w rehabilitacji, ale jest także wsparciem w ortopedii, reumatologii, neurologii, czy kardiologii. Jeśli wykonywana przez wykwalifikowanego terapeutę i po porozumieniu z lekarzem, jest metodą bardzo bezpieczną. Dokładny przebieg terapii jest dostosowywany indywidualnie dla każdego pacjenta.

Terapię manualną stosuje się w takich przypadkach jak:

wszelkiego rodzaju urazy (złamania, zwichnięcia, skręcenia, zerwania/naderwania mięśni, więzadeł, ścięgien itp.),
bóle układu kostno-stawowego (stawów skokowych, kolanowych, biodrowych, ramiennych, łokciowych, nadgarstkowych oraz stawów kręgosłupa i palców),
bóle pochodzenia mięśniowego,
zaburzenia funkcji układu pokarmowego (refluks żołądkowo-przełykowy, zaparcia, bóle w obrębie jamy brzusznej),
zaburzenia funkcji układu moczowo-płciowego (moczenia nocne, nietrzymanie moczu, zaburzenia miesiączkowania),
zaburzenia funkcji układu oddechowego,
zapalenia nerwowe,
bóle/zawroty głowy,
wady postawy.