Terapia czaszkowo-krzyżowa
Terapia czaszkowo-krzyżowa to jedna z metod terapii manualnej. Terapeuta pracuje w sposób nieinwazyjny, najczęściej wykorzystując nacisk o sile 5 g. Poprzez pracę z tkankami wpływa na układ craniosacralny, który odpowiada za prawidłowy rozwój oraz funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego.
Za pomocą delikatnych technik może oddziaływać na funkcje układu craniosacralnego, a tym samym na funkcje układu nerwowego, mięśniowego, powięziowego, kostnego, endokrynologicznego, pokarmowego, oddechowego, limfatycznego. Terapia ta wspiera i wzmacnia mechanizmy samoleczenia, dlatego może być stosowana niezależnie od wieku oraz stanu pacjenta. Odpowiednio dostosowywane techniki umożliwiają prowadzenie terapii zarówno dla noworodków, jak i dla osób starszych.
Wskazania:
-
różnego rodzaju bóle: głowy, migreny, pleców, stawów, kończyn, zębów, kręgosłupa,
-
zespoły neurologiczne: mrowienia i cierpnięcia kończyn, rwa kulszowa, udowa, ramienna, tiki,
-
zaburzenia koncentracji, trudności w uczeniu się, zaburzenia snu, zaburzenia nerwicowo-lękowe, ogólne złe samopoczucie bez konkretnych przyczyn, stany pobudzenia nerwowego, przewlekły stres,
-
nadpobudliwość dzieci i dorosłych (ADHD, ADD),
-
dysleksja,
-
autyzm, mózgowe porażenie dziecięce, zespół Downa,
-
urazy okołoporodowe matki i dziecka,
-
depresja poporodowa,
-
zaburzenia funkcji narządu wzroku i słuchu,
-
schorzenia otolaryngologiczne (uszy, zatoki),
-
dysfunkcje narządu żucia (staw skroniowo-żuchwowy), zgrzytanie zębami, bruksizm,
-
stany pourazowe (złamania, skręcenia, zwichnięcia),
-
syndrom chronicznego zmęczenia,
-
depresja,
-
obniżenie odporności,
-
traumy różnego pochodzenia,
-
problemy z zajściem w ciążę,
-
fibromialgia.
Terapia czaszkowo-krzyżowa w ujęciu biodynamicznym:
Terapeuta w czasie zabiegu wykonuje konkretne układy terapeutyczne, stosowane również w innych podejściach osteopatycznych. Stosuje delikatny dotyk umożliwiający rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego (czaski, kręgosłupa i kości krzyżowej). Z jednej strony metoda ta daje możliwość oddziaływania na podstawowe procesy zachodzące w organizmie, a z drugiej pozwala na zauważanie w jaki sposób stres lub inne czynniki szkodliwe mają wpływ na funkcjonowanie organizmu.
Terapia nie wymaga bezpośredniego kontaktu ze skórą pacjenta, mimo tego zalecana jest dla pacjenta odzież miękka, lekka, nie krępująca ruchów, W organizmie człowieka, obok bicia serca i oddechu, istnieje rytm, w którym porusza się płyn mózgowo-rdzeniowy. Niesie on ze sobą informację o zdrowiu i dostarcza ją do wszystkich tkanek.
Terapia polega na wzmacnianiu naturalnego rytmu i usuwaniu blokad w przepływie płynu mózgowo-rdzeniowego. W skutek urazów, wypartych emocji i chorób, ten przepływ ulega zablokowaniu, co może objawiać się między innymi napięciem, bólem i brakiem energii do życia. U dzieci osadzone w ciele traumy i urazy mogą być powodem rozmaitych zaburzeń i dysfunkcji w rozwoju psychomotorycznym, poznawczym i emocjonalnym. Pacjent po zabiegu jest wypoczęty, zaś w przypadku gdy następuje uwolnienie traumatycznego przeżycia, terapii mogą towarzyszyć mimowolne ruchy ciała, drgania, zmiany rytmu oddechowego, reakcje emocjonalne typu śmiech, płacz, uczucie zimna lub gorąca.
Czas trwania: 45 min
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.